1. |
La Casa, 8
03:06
|
|||
Tres esquinas y una ventana.
Azul celeste y fruta del dragón.
¿Dónde se mete tanta pena?
Los fantasmas subiendo por las escaleras y una nota en un papel.
Tres esquinas, dos espejos, azul celeste y fruta del dragón.
Dos espejos y una ventana.
Azul celeste y fruta del dragón
¿Dónde se mete tanta pena?
¿Hacia dónde se corre cuando lo que está en llamas eres tú?
Tanto tiempo escapando que ahora solo quiero irme a casa.
Sólo quiero volver.
Pero no sé a dónde.
Estoy tan lejos que no encuentro el camino.
|
||||
2. |
Purasangre
02:03
|
|||
Su beltza, bi lore eta ondoren ezer ez
Denak min ematen dit eta dena berdin zait.
Begien atzean ezkutatzen naiz.
Euforia eta pena gauza bera dira
Ispiluan ez dut besterik ikusten
Zaldi beltz bat.
|
||||
3. |
Eraikin Zuria
02:12
|
|||
Pertsona gaiztoa bihurtzen ari naiz.
Ze pena zure buruaz pena sentitzea
Ze pena.
Sentitzen dut baina ez dut ezer sentitzen.
Zaldi baten azpian.
|
||||
4. |
Le Fleur
01:51
|
|||
Vuelvo la vista y no veo cuándo cambió todo.
Miro atrás y no sé cómo me convertí en esto.
No sé cuándo empecé a caer pero estoy viendo el fondo.
Busco respuestas y sólo encuentro nuevas formas de cuestionarlo todo. Volver a dejarlo y vuelvo a empezar. Sólo es otro día pensando en qué piensan las flores.
|
||||
5. |
Dana
02:14
|
|||
No sé cómo pero el cielo pesa el doble justo aquí.
Abrir los ojos hoy no entra en mis planes.
Desaparecer no suena tan mal.
Sólo sé odiar y echar de menos
Batiendo récords en no sonreír y en hacer lo que hacen las flores en invierno.
Morir no es sólo morir, es dejar pasar el tiempo.
Morir no es sólo morir.
Dormir y sentirse lejos de aquí.
|
||||
6. |
La Casa, 20
01:56
|
|||
Lore baten petaloek beste loreak besarkatzen dituzten bezala egunsentia besarkatzen.
Eta egunak zaldi jaio berri baten begiak ditu.
Eguzki izpi bat aurpegian eta botanikaren lege guztiak apurtu ditzakegula sentitzen dut.
Pena ez da pena partekatzen denean.
Minak ez du mintzen, ez da existitzen.
Eta bestela etxe bat eraikiko dugu oroitzapen hauetan, munduak gu apurtzen saiatzean bertara bueltatzeko.
|
||||
7. |
||||
"Aldatu zara" esan zenidan ona ez balitz bezala.
Ez zenuen ezer esan baina nik banekien.
Dena esan zenidan baina onartzea zaila egiten zait.
“Aldatu zara” esan zenidan eta egia zen.
|
||||
8. |
Gordetakoa
02:44
|
|||
Burnizko sokaz lurrari lotuta, hankarik ez lurrean.
Azken bazter honetan gordeta zerua ere arrakalatzen da.
Alderraiei ondamuz begira.
Gaua dator zorrotz, zuzen, garbi indarrez adorea erauzi arte.
Halaxe hiltzen da jende etsia.
Halaxe hiltzen gara jendarte etsian.
Hasieratik izan al zen berandu?
Egon badaiteke hemen eta orain, halakorik bada, posible bada.
Zeure buruaren zelatari zoliena zeu.
Bideari aurre ezin egin, inora ezin itzuli.
Barrua korapilatu eta bere baitan bildu.
Norbera den adina da arrotza mundua.
Norbere neurrira ezezagun.
Hasieratik izan al zen berandu?
Egon badaiteke hemen eta orain, halakorik bada, posible bada.
Zeure buruaren zelatari zoliena zeu.
|
||||
9. |
Otsaila. Bilbo
04:46
|
|||
Ezin lo egin, ezin esnatu.
Ezin jantzi, ezin azaldu.
Ezin egon, ezin bueltatu.
Eta aspertzen banaiz nire buruari min egiten diot.
Etorkizuna azala mozten. Eskuekin loreak erauzten. Ez esan ezer.
Ohean bizi.
Endorfinak erosi.
Leihoak saihestu.
Beste batzuk joaten ikusi. Ikusezina izan.
Lagunak ahaztu.
Metroan idatzi.
Beste egun euritsu bat.
|
Streaming and Download help
If you like VIBORA, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp